Vanochtend begon mijn nieuwe jaar en eerste werkweek bijzonder. Ik stond keurig, zoals afgesproken om 7.30 voor het kantoor van Green Lion om daar te ontbijten en vervolgens met een taxi naar mijn kleuterschooltje te worden gebracht. (Ik ben ingedeeld bij een kleuterschooltje in een dorpje 25 minuten rijden verderop; een taxi brengt en haalt elke dag de vrijwilligers die daar naar toe moeten.) Voor het kantoor was de hele weg versperd; zeker 50 mannen in traditionele kleding waren bezig een soort bambu draagbaar te maken. Veel vrouwen, ook in de traditionele kleding, kwamen aangewandeld met een offer mandje op het hoofd. Het bleek dat een man uit het dorp was overleden; de mannen gingen hem begraven ( voor de verbranding moet gespaard worden. Het is erg kostbaar en er wordt gewacht tot een aantal lijken tegelijk verbrand kunnen worden.) De vrouwen brachten een soort troostgeschenk naar de familie; rijst en wierook in een speciaal mandje. Voor dergelijke verplichtingen moet blijkbaar al het andere wijken.Helaas had ik geen fototoestel bij me.........

Daarmee was er nog meer verwarring dan anders; ik denk dat er ongeveer 40 vrijwilligers in de diverse taxi's terecht moeten komen. Maar het luktte en 8.15 kwam ik aan op het schooltje. Ze waren al begonnen: 32 5/6 jarige kleuters in een lokaaltje van 25 m2; 3 klasjes naast elkaar, een piepklein speeltuintje ervoor.

De eerste dag heb ik vooral gekeken en op verzoek van de juf stempels uitgedeeld aan de kindertjes die hun kleurplaten af hadden, terwijl de juf krullen gaf in het schriftje, waar een bladzijde vol met de letter h was geschreven. Het was mooi om te zien hoe alles verloopt. Later kom ik er op terug. Wel is me duidelijk dat ik vooral zelf moet gaan bedenken wat mijn toegevoegde waarde kan zijn. Gelukkig heb ik 5 Dick Bruna kwartetten bij me en Nijntje- boekjes in het Engels. Ik denk dat ik daar een boel mee kan.

Zaterdag en Zondag hebben Christina en ik ons echt als toeristen gedragen. Zaterdag kwam de chauffeur, die we via een bureautje hadden geregeld voor een dagtrip, keurig op tijd, maar hij had een vriend meegenomen. Natuurlijk hadden we geen bezwaar en tijdens de rit gingen we steeds beter begrijpen welke voordelen het allemaal had; de chauffeur sprak nauwlijks engels en met z'n tweeën wisten ze de weg.

in de twaalf uur die we onder weg waren hebben we:

1. De Pura Taman Ayan gezien, tempelcomplex uit de 18e eeuw met een hele mooie tuin,

2. De Ulum Danu Braton, een tempelcomplex ter ere van Dawi Dana, godin van het water. Het complex moest eigenlijk in het water staan maar door de droogte was het meer zo opgedroogt die schoonheid nu niet gold. ( heel Bali wacht op regen, in oktober had het regenseizoen moeten beginnen) Onderweg hadden we met verbazing gekeken hoe nogal wat grote bussen de smalle bochtige wegen op zien gaan. De beide heren vertelde ons dat het vast bussen vol Javanen waren, die een dagje naar Bali kwamen. Inderdaad, het was ook een soort bescheiden pretpark .

3. Bij de eerste waterval ontdektten we mannen en vrouwen in de bomen; ze bleken de kruidnagels te plukken. Elders lagen kruidnagels en nootmuskaat te drogen...je rook het al van ver. Air Terjun GitGit.

4. Toen een lunch aan het strand aan de noordkant van Bali, Lovina. De lunch viel tegen, het plekje was fantastisch maar......over een paar jaar ook vast overvol. Gelukkig hier geen hoogbouw.

5. Tot slot het leukste; we lieten ons met vele Balinezen onderdompelen in het water van een warme zwavelbron. blijkbaar voor velen een heerlijk dagje uit en niet toeristisch want we betaalden de zelfde prijs als de Balinees ( 35 cent). Heet had iets weg van een badhuis, waar je alle tijd neemt om te ontspannen en je schoon te maken.Banjar.

Zondag ging ik heel vroeg naar de markt in Ubut. Om 9 uur wordt hij omgebouwd voor de toeristen. Toen ik er om 7.15 rondliep keek ik mijn ogen uit, vooral naar het enorme aanbod van basis matriaal voor al de offertjes en natuurlijk kant en klare offertje, voor wie er zelf niet aan toe kwam ze te maken. Onderweg ook wat foto's gemaakt van de "vuilnisophaaldienst". Vervuiling is hier een groot probleem, dus zeker niet allerlei kleuren containers voor je huis om alles gescheiden in te doen maar hard werkende mannen en vrouwen die de enorme bult afval, verzameld in een soort open betonnen bak, overbrengen naar een vrachtauto (die ondertussen wel werd schoongemaakt!)

Vervolgens een heerlijke Balinese massage, een goede nasi op een mooie plek en ook een bezoek aan het zwembad. ( heel luxe, maar met weinig gasten) ik heb gelijk een 7- rittenkaart gekocht voor de volgende weekenden.

Die avond met Christina nog eens uitgebreid gesproken over de bijzondere organisatie van het vrijwilligerswerk hier.....kom ik later ook nog op terug. Maar er schijnt een nieuw woord te zijn: volentourisme...