De zee rondom het eiland is prachtg.Met de zon eindeloos veel kleuren blauw/groen. Met de regen en donkere wolken ook mooi.

Nusa Penida was in de tijd van het laatste Klung Klung koninkrijk op Bali een strafkolonie van dat koninkrijk. Ik kan me het voorstellen dat het een enorme straf is om van het mooie, groene Bali naar Nusa Penida te moeten. Het is droog, bloedheet, armoedig en vuil. Hier geen rijstvelden en overlal waterstroompjes maar enkel wat maisbouw en casavevelden. Wat meer veeteelt, wat steenhouderijen.

Langs de enige smalle asvalt weg, die als een soort rondweg Over het eiland gaat, is lintbebouwing van huisjes en hutjes Ontstaan. Overal ligt vooral plastic afval, overal lopen zwerfhonden rond, huisjes/hutjes zijn niet bepleisterd en meestal niet af. De grootste supermarkt van het eiland heeft een zeer karig aanbod. Naast de tempeltjes hier ook een moskee met 5 maal Per dag de oproep tot gebed.

Er worden wel pogingen gedaan om toeristen te trekken.Gisteren, onderweg naar een mooie baai, kwamen we langs een klein resort in aanbouw, met zwembad....Maar het lag te ver van het strand om echt een succes te worden. Wat wel een succes is, is de voor Chinese toeristen ingerichte "enclave" hier achter mijn resort. Op een paar honderd vierkante meter is een aanlegstijger, een bescheiden horecavoorziening, een klein straatje met toeristenwinkeltjes en een plaatje voor hanengevechten gemaakt en de grootste rommel opgeruimd. Een Chinese ondernemer brengt hier dagelijks tussen 10 en 14.30 met een bootje chinese toeristen naar toe, die dan hier een uurtje "het eiland aandoen". Na 14.30 zijn de winkeltjes weer dicht en de horeca gesloten. Hoofdattractie zijn de hanengevechten. Twee lokale heren ziitten met hun hanen klaar, de Chinezen trekken hun portemonnees om te wedden welke haan zal winnen. Ik heb er met verbazing naar gekeken.

Na mijn ervaringen in Ubud heb ik hier meteen mijn eigen huisvesting geregeld. Gelukkig maar, want op het project is geen enkele vorm van privacy en geen stoel te bekennen. Ik heb een bescheiden kamertje op zeer eenvoudig resort, 10 minuten wandelen van het project. Het resort is van een Tjech, heeft alleen Tjechische gasten en naast een Indonesische ook een Tjechise menukaart. Ik zit dus tussen zo'n 20 Tjechen op een Indonesich eiland met achter mij gokkende Chinesen. Dat ik wel weer even moest wennen, vond ik zelf wel begrijpelijk.