Op het terras, heerlijk overdekt en met flinke fans, heb ik net geprobeerd van de enorme hoeveelheid foto's voor mij de favoriete foto's te selecteren. Een rustig werkje zo op mijn laatste dag. Vanochtend nog één keer een Balinese massage gehad ( alles is hier wat simpeller, dus gewoon in de openlucht...) , nog een kijkje genomen bij de zee en straks mijn koffer pakken En nog de laatste favoriete foto's op het blog zetten.

Het maken van het blog was voor mij verrassend plezierig. Zeker als je alleen reist, helpt het je om je ervaringen te ordenen. Bovendien gaf het me het gevoel toch even met mijn thuisfront te praten en mijn ervaringen te delen. Bedankt trouwe lezers, het stimuleerde mij om het blog toch regelmatig bij te houden, als ik zag hoevaak het gelezen werd.

Als een tevreden mens ga ik naar huis. Om te beginnen natuurlijk omdat alles goed verlopen is. Niet één dag ziek geweest (één keer onderuit door de hitte..) , niet verdwaald, niets verloren, niet bestolen, niet vereenzaamd...Maar vooral ook omdat ik 2 fantastische maanden heb gehad, heel veel gezien en nieuwe ervaringen opgedaan. De reis had ik goed voorbereid en ook hier heb ik de tijd genomen om alles wat ik mee maakte goed tot me door te laten dringen. En dat kan als je ergens langer blijft en gewoon wat doet.

Ik heb me verwonderd over grote en kleine dingen..Soms in de zin van " wat zie ik nu...." Maar ook in de zin van ..."dit zal voor mij nooit helemaal te vatten zijn." Zoals het opgroeien in een cultuur waar het individue echt ondergeschikt is aan de groep. Waar eigen initiatief en creativiteit niet gestimuleerd wordt. Werken in een organisatie waar tijd een heel andere dimensie heeft dan bij ons. Om je heen zien dat voor heel veel mensen tijd een andere dimensie heeft...waar de religie zo met het dagelijks leven verbonden is........waar de toerist in een totaal andere wereld leeft dan 95% van de bevolking...

Thuis zal er vast nog weer meer zijn......