Het weekend begon vrijdag met een bezoek aan een poëzie festival in Ubud. De australische rap-kampioen trad op als gastheer, alle gedichten/raps waren in het Engels. Een Indonesiër won met een gedicht met als strekking" we kunnen hier op Bali over alles praten maar niet over de gebeurtenissen uit 1965" . Het publiek was erg gemengd, ook veel jonge Balinezen.

Zaterdag hadden we voor onszelf weer een mooie excursiedag georganiseerd. Een andere taxirijder, reed veel beter maar sprak nauwlijks Engels. De chauffeur nodigde ons eind van de dag nog uit in het nieuwe huis dat zijn famillie midden in de rijstvelden had gebouwd om te verhuren. Wij door het donker een eind lopen over een betonnen paadje (voor de moterfietsen) door de rijstvelden vol krekels. Het huis was nog niet af, er was op dat moment een soort familliefeestje aan de gang. Snel zaten wij bij de "vrouwenafdeling" te praten met de (schoon)dochters van het huis, die beter Engels spraken dan de heren. Leuk dat inkijkje in het famillie leven van een famillie die, warschijnlijk door de verkoop van wat rijstvelden, nu kon investeren in een huis voor verhuur en een nieuwe auto voor de taxi- rijdende zoon. Maar de uitnodiging om te blijven eten sloegen we echt af, want we hadden die dag al heel veel gedaan.

1. Pura Lumar Battukaru, een tempelcomplex uit de 17e eeuw, hoog in de bergen voor de God van de vulkaan Batukau en de vergoddelijkte voorouder van 2 koninklijke geslachten. De nazaten dragen nog zorg voor het onderhoud van het complex. Een rustige, serene sfeer...en toeristenwinkeltje te zien.

2. Een prachtige tocht door de mooiste rijstvelden van Bali over smalle, bochtige wegen naar een heerlijke lunchplek in Jatiluwih, een bergdorpje.

3. Toch nog een tussenstop bij een warmwaterbron en watervalletje voor een bad.

4. Naar TamaLot, een tempelcomplex aan de kust. De meest bezochte tempel van Bali, zeker bij zonsondergang. Het verhaal erbij gaat over een prieter die Java ontvlucht voor de opkomende Islam in de 16e eeuw. Als de Balinezen hem willen verjagen, raakt het stukje land, waarop hij zit te mediteren, los vanhet eiland en vormt zo een klein eiland voor de kust. Bij eb kun jet er naar toe wandelen. We hadden er wat tegenop gezien omdat het zo populair is bij toeristen. Maar het was inderdaad heel mooi om te zien en de hele sfeer was erg leuk. Inderdaad waren er heel veel toeristen, maar heel veel Indonesiers en iedereen had plezier. Geen opdringende verkopers, wel een heerlijke zeelucht, mooie kleuren en een prachtig gezicht bij de zonsondergang....kijk maar op de foto's.

volgende keer meer over al die vrijwilligers....en natuurlijk over de basisschool.